TİCARİ DEFTER VE BELGELER
DEFTER TUTMA SORUMLULUĞU
Ticaret kanunumuz tacirleri açıkça bir sınıflaşmaya tabi tutmuştur. Ancak ticarethane, fabrika ve ticari şekilde işletilen diğer kurumlar şeklinde bir sınıflandırma yolunu seçmiştir.
Vergi usul kanunu ise tacirleri defter tutma bakımından ikiye ayırmıştır:
A- Birinci Sınıf Tacirler: Bilanço esasına göre,
B- İkinci Sınıf Tacirler: İşletme hesabı esasına göre defter tutarlar.
(V.U.K.176)
B. İkinci Sınıf Tacirler
2- İkinci Sınıf Tacirlerin Tutmak Zorunda Olduğu Defterler
İşletme Hesabı Esasına Göre Defter Tutarlar;
l- İşletme Hesabı Defteri
2- Günlük perakende satış ve hasılat defteri
a) İşletme Defteri
İkinci sınıf tacirlerin ekonomik faaliyetlerini izledikleri defterdir. İşletme defteri ciltli,sayfaları karşılıklı, sıra numaralıdır. İşletme defterinin karşılıklı iki sayfasının sol tarafı gider kısmını, sağ tarafı ise gelir kısmını teşkil eder. İşletme defterinin her sayfasının ilk satırı bir önceki sayfanın toplamının devredildiği, devreden toplam satırı, son satırı ise sayfa toplamının yazıldığı toplam satırıdır. İşlemler gider ve gelir sayfalarına sıra numarası ile yazılır.
Defterin gider kısmında; satın alınan mallar ile hizmet karşılığında ödenen veya borçlanılan paralar ve işletme ile ilgili diğer bütün giderlerle bunlar için ödenen katma değer vergileri yer alır.
Defterin gelir kısmında; satılan mal bedeli ve yapılan hizmet karşılığı olarak tahsil edilen ve edilmeyen paralar ile işletme faaliyetlerinden elde edilen diğer bütün gelirlerle bunlarla ilgili hesaplanan katma değer vergileri yer alır.
Gayri menkuller ve tesisat gibi amortismana tabi olan kıymetler işletme hesabına intikal ettirilmez. Şu kadar ki 189. maddeye göre amortisman kaydı tutulmak şartıyla bu kıymetler üzerinden her yıl ayrılan amortismanlar gider kaydolunur. Gider ve hasılat kayıtlarının en az aşağıdaki bilgileri ihtiva etmesi şarttır;
a- Sıra Numarası , b- Kayıt Tarihi , c- İşletmenin Türü , d- Meblağ (Tutar)
b) Günlük Perakende Satış Ve Hasılat Defteri
İkinci sınıf tacirlerin günlük perakende satışları ile yaptıkları hizmet karşılığında tahsil ettikleri paralar ve işletme faaliyetlerinden elde edilen diğer tüm gelirlerden yapılan hasılatların yazıldığı bir defterdir. Günlük perakende satış ve hasılat defteri ciltli ve sayfaları birbirini takip eden sıra numaralıdır. Günlük perakende satış ve hasılat defterinin her sayfasının ilk satırı bir önceki sayfanın toplamının devredildiği, devreden toplam satırı son ise sayfa toplamının yazıldığı toplam satırıdır. Günlük perakende satış ve hasılat defterine sadece günlük perakende satışlar yazılır. Günlük kasa defteri gibi günü gününe yazılması gereken bir defterdir.
DEFTERLERİN TASDİKİ
Tacirler, yasaların göstermiş olduğu defterleri kullanmaya başlamadan önce notere tasdik ettirmek zorundadırlar. Noterler bu defterlerin her sayfasını mühürler, sayfa numaralarını yazar ve en sonuna da kaç sayfadan ibaret olduğunu ve ne amaçla kullanılacağını yazarak tasdik eder.
Tasdik ettirilecek defterler yasal olarak tutulması zorunlu olan defterlerdir.
Tasdik zamanları;
· Yeni işe başlayanlar, işe başladığı tarihten itibaren bir ay içinde,
· Öteden beri işe devam etmekte olanlar, defterleri kullanacakları yıldan önceki Aralık ayının sonuna kadar,
· Hesap dönemleri Maliye Bakanlığınca tespit edilenler, defterleri kullanacakları hesap döneminden önceki yılın son ayına kadar,
· Onaya bağlı defterlerin dolması halinde, bunları kullanmaya başlamadan önce,
· Defterlerini gelecek yılda kullanmak isteyenler, hesap yılının ilk ayında,
· Günlük defter (yevmiye defteri) ayrıca yeni yılın birinci ayının sonuna kadar notere götürülür. Noterce son kaydın altına “GÖRÜLMÜŞTÜR” ifadesi yazılarak, mühürlenir ve imzalanır.
Birinci Sınıf Tacirlerin tutmak zorunda olduğu defterlerden tasdike tabi olanlar;
· Yevmiye defteri
· Envanter defteri
· Günlük kasa defteri
· Kambiyo senetleri defteri
Defter-i Kebirin tasdik zorunluluğu yoktur. Ancak ticari davalarda geçerli belge olabilmesi için Türk Ticaret Kanunu’na göre tasdik ettirilmiş olma şartı aranır.
İkinci Sınıf Tacirlerin tutmak zorunda olduğu defterlerden tasdike tabi olanlar;
· İşletme defteri
· Günlük perakende satış ve hasılat defteri
· Kambiyo senetleri defteri
Eğer İkinci Sınıf Tacirler ayrıca bir envanter defteri tutarlarsa, bu defteri de tasdik ettirmek zorundadırlar.
Yükümlünün işinin ya da mesleğinin gerektirdiği defterlerden tasdike tabi olanlar;
· İmalat defteri
· Hasılat defteri
· Serbest meslek kazanç defteri
· Çiftçi işletme defteri
DEFTERLERİN KAYIT DÜZENİ, SAKLANMASI VE İBRAZI
Defterlerin Kayıt Düzeni
Tutulması zorunlu olan defterlerin kayıt düzeni aşağıdaki gibi olmalıdır;
· Belgeler tarih sırasına konur.
· Her satıra bir belge kaydedilir.
· Eğer kayıtlarda hata yapılırsa hatalı rakamın veya yazının üstüne okunacak şekilde çizgi çizilmeli, üst tarafa veya ilgili sütuna doğrusu yazılmalıdır.
·
Defter ve Belgelerin Saklanması
Tacirler T.T.K’ nın 66. maddesine göre işletmeleriyle ilgili işlerden dolayı aldıkları fatura, mektup, sözleşmeler, senet gibi kağıtlarla ödemelerini gösteren belgelerini saklamak zorundadırlar.
Tacirlerin saklamak zorunda olduğu belgeler şunlardır;
- Alış ve satış faturaları
- Sevk irsaliyesi
- Fatura yerine geçen belgeler (perakende satış fişi, makineli kasaların kayıt ruloları)
- Taşıma irsaliyesi, günlük müşteri listesi
- Ücret bordrosu veya bordro yerine geçen belgeler
- İş ile ilgili anlaşmalar, gelen ve giden mektuplar, gönderilen ve gelen muhasebe evrakları
Tacirler T.T.K’ nın 68. maddesine göre tutulması zorunlu olan defterlerin son kayıt tarihinden itibaren 10 yıl süre içerisinde defter ve belgeler işletme sahibinin işlemleri hakkında delil olarak V.U.K’ nun 253.cü maddesine göre 5 yıl süreyle tacirler defterlerini saklamak zorundadırlar. Örneğin; 2005 yılında tutulan defter ve belgelerin 01.01.2006 tarihinden itibaren 31.12.2010 yılına kadar saklamak zorundadırlar. SSK’ ya göre de 10 yıl saklanılması zorunludur.
Defter ve Belgelerin İbrazı
V.U.K’ a göre defterlerini saklamak zorunda olan mükellef yetkili memurların istemesi halinde defterleri ve belgeleri arz etmek zorundadır.
Defter ve belgelerin saklanmaması ve ibraz edilmemesi suçtur. Bu durumda defter ve belgeler hiç tutulmamış sayılır.
VERGİ DAİRESİ İŞLEMLERİ
A- TACİRİN MALİYEYE KARŞI SORUMLULUKLARI
- Bildirimlerde Bulunmak
Bildirim, VUK.da belirlenen vergileme ile ilgili olay ve değişikliklerin yine kanunda belirlenen şekil ve süreler içerisinde yükümlüler tarafından ilgili vergi dairesinin bilgisine sunulmasıdır. Vergi dairesi bu bildirim ile öğrendiği olay ve değişikliklerin vergileme yönünden sonuçlarını saptar ve gereğini yerine getirir.
Bildirimler genelde yazılı şekilde (VUK. md. 169) doğrudan vergi dairesine yapılabildiği gibi, kanuni süresi içerisinde posta ile de yapılabilir. Posta ile yapılacak bildirimlerin iadeli taahhütlü yapılmasının da yükümlü yönünden yararları vardır (VUK. md. 169). Okuma ve yazması olmayanlar bildirimleri sözle yapabilirler. Sözle yapılan bildirimler tutanakla tespit edilir.
Tacir aşağıda belirtilen durumları bildirmekle yükümlüdür.
İşe Başlamanın Bildirilmesi
Sürekli vergi yükümlülüğüne tabi olmayı gerektiren herhangi bir işe başlayacak olan yükümlüler işe başlamadan önce işe başlayacağını ilgili vergi dairesine bildirmekle yükümlüdürler (VUK. md. 168). Ayrıca, 167 Sıra Nolu VUK. Genel Tebliğinde de, vergi yükümlülerinin işe başlamadan önce yetki alanına girdikleri vergi dairesi müdürlüklerine veya başkanlıklarına, işe başlama bildirimi düzenleyerek bildirimde bulunmaları gerektiği belirtilmiştir.
Örneğin; 20 Şubat 2008 tarihinde işe başlayacak bir yükümlünün, en geç 19 Şubat 2008 tarihinde işe başlama bildiriminde bulunması gerekmektedir.
Kimler bildirimde bulunacaktır ?
• Vergiye tabi ticaret ve sanat erbabı,
• Serbest meslek sahipleri,
• Kurumlar vergisi yükümlüleri,
• Kollektif ve adi şirket ortakları ile komandit şirketlerin komandite ortakları bildirimde
bulunmak zorundadır (VUK. md. 153).
İşe başlama bildirimi, "İŞE BAŞLAMA/BIRAKMA BİLDİRİMİ" formu ile yapılır. Bu formda iki nüsha düzenlenir. İki nüsha ile ilgili vergi dairesine başvurulur. İkinci nüsha, kayıt tarihi ve sayı kaşesi bastırıldıktan sonra geri alınarak yükümlü tarafından dosyada saklanır.
İşe başlama bildirim formunun doldurulmasıyla, yükümlü vergi dairesine gerekli tüm bilgileri sunmuş olur. Örneğin; kimlik bilgileri, adres bilgileri, iş konusu, sigortalı işçi çalıştırıp çalıştırılmayacağı, muhtasar beyannamenin aylık/üç aylık dönemler halinde .edeceği vb. bilgiler sunulmuş olacaktır.
Adres Değişikliği Bildirimi
Bilinen iş veya ikametgah adreslerini değiştiren yükümlüler, yeni adreslerini vergi dairesine, değişiklik tarihinden itibaren bir ay içerisinde bildirmekle yükümlüdürler (VUK. md. 157).
VUK.nun 163. maddesi 4108 Sayılı Kanunla İş ve teşebbüsün bir yerden diğer bir yere nakledilmesi adres değişikliği sayılır şeklinde değiştirilmiştir. Buna göre, bir vergi dairesi yetki alanından başka bir vergi dairesi yetki alanına işyerini nakleden yükümlüler işi bırakmış sayılmayacak, vergi dairelerince adres değişikliği işlemine tabi tutulacaklardır.
Maddenin değişmeden önceki hükmü uyarınca, yükümlülerin bir vergi dairesi yetki alanından başka bir vergi dairesi yetki alanına işyerini nakletmesi, adres değişikliği sayılmayıp o vergi dairesine işi bırakma, gidilen vergi dairesinde yeniden işe başlama olarak uygulanmakta idi.
Yeni uygulamada yükümlünün işyerini bir vergi dairesi yetki alanından bir başka vergi dairesi yetki alanına taşıması işi bırakma sayılmamakta, yeni vergi dairesince adres değişikliği işlemine tabi tutulmaktadır.
Yükümlünün elinde bulunan kullanılmamış belgelerini kullanmaya devam edebilmesi için; kullanılmamış belgelerin tür ve sayıları tespit edilerek bir tutanak düzenlenir. Bu tutanak vergi dairesi müdürü ve yükümlü tarafından imzalanır. Bu tutanağın bir sureti, adres değişikliğini içeren dilekçe ile birlikte işyerinin nakledildiği vergi dairesine verilir.
Yeni vergi dairesi, yoklama işleminden sonra yükümlülük kaydını yapar. Gerçek kişilerde dilekçe ekinde;
1. Nüfus cüzdanı örneği,
2. Kira sözleşmesi/tapu senedi fotokopisi,
3. Önceki vergi dairesi tutanağı bulunur.
Tüzel kişi tacirlerde işyeri merkezinin naklinde şu belgeler istenir;
1. Dilekçe,
2. Ana sözleşme,
3. Kuruluş ile ilgili Ticaret Sicil Gazetesi,
4. Merkez nakli ile ilgili ortaklar kurulu kararı,
5. Dosyasındaki tescilli belgelerin birer adet Sicil Memurluğu tarafından tasdikli sureti,
6. Belediye tasdiknamesi,
7. Ticaret Sicili Nizamnamesinin 47. maddesine göre tasdikname,
8. 2 adet sirküler kararı,
- Vergi Levhası Asmak
Bilindiği üzere, Vergi Usul Kanunu'nun 5. maddesindeki hüküm uyarınca, gelir vergisi mükellefleri ile sermaye şirketleri her yıl mayıs ayının son gününe kadar vergi tarhına esas olan kazanç tutarları ile bunlara isabet eden vergi miktarlarını gösteren levhayı merkezlerine, şubelerine, satış mağazalarına iş sahipleri ile mükellefler tarafından kolayca okunup görülecek şekilde aşmak zorundadırlar. İlan ve levhalara ilişkin diğer hususlar Maliye Bakanlığı'nca hazırlanan tebliğlerle düzenlenmektedir. Vergileme dönemi olarak kendilerine özel hesap dönemi tanınmış mükellefler ise vergi levhalarını, beyanname verme süresini izleyen bir ay içinde asacaklardır.
Her ne şekilde olursa olsun yıl içinde mükellefiyet tesis ettirenler, mükellefiyetlerinin tesis edildiği tarihten itibaren bir ay içinde vergi levhası tasdik ettirmek ve asmak zorundadırlar.
Mükellefin iş nevi, iş veri adresi veya bağlı olduğu vergi dairesinin değişmesi halinde bu değişiklik, değişikliğin husule geldiği tarihten itibaren bir ay içinde bağlı bulunulan vergi dairesine tasdik ettirilecektir.
Vergi levhası asma zorunluluğu olanlar
Vergi levhası asmak mecburiyetinde olanlar; ticari, zirai ve mesleki kazançları dolayısıyla gerçek usulde vergilendirilen gelir vergisi mükellefleri, ticari kazancı basit usulde tespit edilen gelir vergisi mükellefleri, kurumlar vergisi mükellefi olan anonim, limitet ve eshamlı komandit şirketlerdir. Kooperatiflerin ve iktisadi kamu müesseselerinin vergi levhası asmalarına gerek yoktur. Kolektif şirket, adi komandit şirket ve adi ortaklık gibi şahıs ortaklıklarında, ortakların her birinin ayrı ayrı vergi levhası asmaları zorunludur.
Vergi levhalarının asılacağı yerler
Vergi levhası mükelleflerin sadece merkezlerine değil, tüm işyerlerine asılacaktır. Levhalar iş sahipleri ile müşteriler tarafından kolayca okunup görülebilecek şekilde mükelleflerin
- merkezlerine,
- şubelerine,
- satış mağazalarına,
- taşımacılık yapanların taşıtlarına (taşımacılık deyimi, ücret karşılığında yolcu veya eşya taşımacılığını ifade etmektedir) asılmalıdır.
İşyerinde birden fazla kat veya reyon olması halinde her kat ve reyon için birer levha asılacaktır. Konuyla ilgili 146 seri nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile; her katta birden fazla reyon bulunması halinde, o kat için yalnızca bir adet vergi levhasının asılması, bir adet tasdikli vergi levhası bulunduran mükelleflerin bunun tasdiksiz fotokopilerini de kullanabilmeleri uygun görülmüştür.
Turizm organizasyonu faaliyetinde bulunan firmaların, vergi levhalarını sabit işyerlerine asmaları yeterli olup, ayrıca kendilerine ait vasıtalara veya kiraladıkları vasıtalara vergi levhası asmalarına gerek bulunmamaktadır. Ancak, kiralanan vasıtalarda vasıta sahibine ait vergi levhasının asılı olması gerekmektedir.
3. Ödeme Kaydedici Cihaz Kullanmak
Perakende satış yapan birinci ve ikinci sınıf tacirler ödeme kaydedici cihaz kullanmak zorundadır. Ödeme kaydedici cihazlar kullanılmak suretiyle verilen satış fişinde;
· Satış fişini veren kişi veya kuruluşun adı,soyadı ya da unvanı,
· Adresi,
· Bağlı bulunduğu vergi dairesi ve hesap numarası,
· Satılan malların cinsi,bedeli ve toplamı,
· Müteselsil fiş numarası,
· İşlem tarihi,
· Cihazın onaylandığını gösteren sembol ve cihaz sicil numarasının gösterilmesi gerekir.
Ödeme kaydedici cihaz kullanmak zorunda olanlar bunları kullanmaya başlamadan önce vergi dairesine bildirmek ve bunlara ait levhayı tasdik ettirerek işyerlerine asmak mecburiyetindedirler. Her iş günü sonunda mutlaka “Z Raporu” alınması ve saklanması zorunluluğu vardır. Ayrıca her ay sonunda “Z Raporu” alınır.
4. Vergi Suç ve Cezaları
Vergi ilişkisi toplumsal bir ilişkidir ve bu ilişkinin düzenlenmesi için de bazı kurallar getirilmiştir. Bu kurallarla kişilere bazı şeyleri yapmaları, bazı şeyleri de yapmamaları emredilmektedir. Örneğin, mükelleflerin zamanında vergi vermeleri, bazı defterleri tutmaları, bazı belgeleri saklamaları ve vergileri zamanında ödemeleri ya da defter ve belgelerde tahrifata gitmemeleri, vergi idaresini yanıltıcı diğer işlemlere girişmemeleri emredilmektedir. Bu fiillerin bazılarında vergi kaybı ortaya çıkmakta ve devletin mali yönden zarara uğraması söz konusu olmaktadır. Bazıları da kamu düzenini bozucu etkiler yapmaktadır.
Farklı nitelik ve sonuçları olan vergi kanunlarına aykırı fiillerin hepsine birden vergi suçu denir. Dar anlamda ise vergi suçu denilince sadece vergi kaybına yol açan suçlar anlaşılmaktadır.
Vergi suçlarının işlenmesi halinde kişilere bazı yaptırımlar uygulanmaktadır. Bu yaptırımlardan bazıları vergi idaresince uygulanmaktadır. Bu yaptırımlar parasaldır. Bazıları ise, kamu düzenini bozan fiiller olduğundan ceza hukuku anlamında bir suç oluşturmakta ve ceza mahkemesince uygulanmaktadır. Bu yaptırımların tamamına vergi cezası denir. Dar anlamda vergi cezası deyince vergi idaresince uygulanan yaptırımlar anlaşılmaktadır.
Vergi suç ve cezalarının kendine özgü bir yapısı vardır. Burada esas amaç kamu düzeninin sağlanması ve kanunların en iyi bir biçimde uygulanmasıdır. Aynı zamanda vergi borçlarının zamanında ve eksiksiz ödenerek devletin gelir kaynaklarının güvence altına alınması da önemli bir amaçtır.
4.1. Vergi Ziyaı Cezası(Kaçakçılık)
Vergi kaçakçılığı vergi borcu doğmuş olmasına rağmen vergi kanunlarına aykırı düşen hareketlerle verginin hiç ödenmemesi veya kısmen ödenmesidir.
Vergi ziyaı , mükellef ya da sorumlunun vergilendirmeye ilişkin ödevlerini zamanında yerine getirmemesi ya da eksik yerine getirmesi yüzünden verginin zamanında tahakkuk ettirilmemesi ya da eksik tahakkuk ettirilmesidir. V.U.K.’nun 344. maddesinde belirtilen altı durumdan herhangi birinin gerçekleşmesi ile vergi ziyaı ortaya çıkmaktadır. Bu durumlar şunlardır:
· Vergi kanunlarına göre tutulması zorunlu olan defterlere kaydı gereken hesap ve işlemleri, vergi matrahının azalması sonucunu doğuracak şekilde bu defterler yerine tamamen veya kısmen başka defter ve kağıtlara kaydetmek veya diğer kayıt ortamlarında izlemek,
· Sahte ya da içeriği itibariyle yanıltıcı belgeler düzenlemek ya da bunları bilerek kullanmak,
· Belgeleri tahrif etmek, asıllarına uygun olmayan belge ve suretler düzenlemek ya da bunları bilerek kullanmak,
· Zorunlu defter kayıtlarını tahrif etmek ya da bu defterlerde olmayan adlara hesap açmak, her türlü hesap ve muhasebe hileleri yapmak,
· Zorunlu defterlerin sayfalarını yok ederek yerlerine başka yapraklar koymak ya da hiç yaprak koymamak,
· Vergi kanunlarına göre tutulması ve muhafazası zorunlu olan defter ya da belgeleri yok etmek ya da gizlemek.
· Kaçakçılık suçunun cezası karma niteliklidir. Bu suçu işleyen mükellef ya da sorumlulara para cezası verilir. Ayrıca hapis ve teshir gibi yaptırımlarda uygulanır. V.U.K.’nun 345. maddesine göre kaçakçılık yapan mükellef ya da sorumlulara kaçırdıkları verginin üç katı tutarında vergi cezası kesilir. Bu ceza ile birlikte kaçırılan verginin aslı da ödetilir.
4.2. Usulsüzlükler ve Cezaları
V.U.K.’nun 351. maddesine göre usulsüzlük, vergi kanunlarının şekle ve usule ilişkin hükümlerine uyulmamasıdır.
BELEDİYE İŞLEMLERİ
B. TACİRİN BELEDİYEYE KARŞI SORUMLULUKLARI
1. İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatı Alma
Sıhhi nitelikte iş yerlerinden birisini açmak isteyenler; yapacağı işin niteliğine göre yönetmelikte belirtilen ölçütlere uygun olarak işyerini veya işletmesini düzenledikten sonra sıhhi müesseseler için yönetmelikte gösterilen form doldurularak yetkili mercie verilmelidir. Yetkili mercilere verilen başvuru formu üzerinde yapılacak incelemelerde işyerinin özelliğine göre aşağıdaki kriterler esas alınır.
Bakkal, şarküteri, süpermarket, kuruyemişçi, kurukahveci, ekmek bayii, manav, lokanta, pizzacı, yemek satış yerleri, pastaneler, çay bahçeleri, taksi yazıhaneleri gibi çok çeşitli adlar altında faaliyet gösteren sıhhi işyerlerinin de uygulamada bulundukları fiziki mekân itibariyle sınıf ve özelliklerine göre bazı niteliklere sahip olması gerekmektedir.
Sıhhi müesseselerin sınıf ve özelliklerine göre aranacak nitelikler, 09.3.1989 tarihli ve 20103 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmelikte açıklanmıştır.
Başvuru dosyasının eksiksiz olarak kabul edilmesi tarihinden itibaren bir ay içinde işyeri, yetkili makam tarafından denetlenerek, Yönetmelikte belirlenen şartlara uygun bulunduğu takdirde çalışma izin belgesi düzenlenir, işyeri sicil numarası verilir ve sicil kaydı yapılır.
Çalışma izin belgesi, üzerinde yazılı gerçek veya tüzel kişi, adres ve yapılan iş için geçerli olup, bunlardan herhangi birinin değişmesi halinde izin belgesi geçerliliğini kaybeder. Bu durumlarda değişlik olması halinde, değişikliğe dair bilgi, belge ve çalışma izni belgesinin aslı, bir dilekçeye eklenerek bir ay içinde İl Sağlık Müdürlüğüne başvurulmalıdır.
Çalışma izin belgesinin kaybolması veya okunamayacak şekilde tahrip olması durumunda ise, gazete ilanı ya da tahrip olmuş belgenin aslı bir dilekçeye eklenerek yine İl Sağlık Müdürlüğü'ne başvurulur. Çalışma izni alıp da 6 ay içinde faaliyete geçmeyen işyerlerinin çalışma izni iptal edilir.
· İnsan sağlığına zarar verilmemeli,
· Tesis edilmiş yapıya, tarihi, turistik ve kültürel değerlere hasar verilmemeli ve çevre kirliliğine yol açılmamalı,
· Yangın, patlama, genel güvenlik, iş güvenliği, işçi sağlığı, trafik ve karayolları, imar kat mülkiyeti ve doğanın korunması konusundaki düzenlemelerle ilgili olarak; işyerinde işçi sağlığı ve iş güvenliği ile ilgili tüzüklere göre gerekli önlemler alınmış olmalı,
· Özel yapı şeklini gerektiren fırın, sinema, tiyatro, otel, hamam, sauna, düğün salonu gibi işyerleri için, yapı kullanma izin belgesi temin edilmiş olmalı,
· Otel, gazino, kahvehane, içki yerleri, bar, tiyatro ve sinema gibi umuma mahsus istirahat ve eğlence yerleri için, işyeri açacak kişinin, genel asayiş ve güvenlik yönünden aranan şartları haiz bulunmalı,
· Karayolları kenarındaki işyerleri için, karayolu trafik güvenliği yeterince sağlanmış olmalı,
· Yangın ve patlama tehlikesinin karşı olmak üzere yapılacak güvenlikli bir elektrik tesisatı yanında, ilgili mevzuatın öngördüğü yükümlülükler yerine getirilmiş bulunmalı,
· Otel, lokanta, kahvehane, gazino, pastane ve benzeri işyerleri, LPG depo ve satış işyerleri ile parlayıcı, patlayıcı, yanıcı, yakıcı maddelerin satıldığı, depolandığı yerlerin bitişiğinde bulunmamalı,
· Kahvehane, bar, pavyon gibi umuma açık yerler ile açık alkollü içki satılan diğer işyerleri; okul, yurt, cami, bina ve tesislerin mevzuatın öngördüğü ve bunları etkilemeyecek uzaklıkta bulunmalıdır.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunun kapsamına giren gayrimenkullerin kütükte mesken olarak gösterilen bağımsız bölümlerinde sinema, tiyatro, kahvehane, gazino, pavyon, bar, kulüp, dans salonu ve benzeri eğlence ve toplantı yerleri ile fırın, lokanta, pastane, süthane gibi gıda ve beslenme yerleri ve imalathane, boyahane, basımevi, dükkân, galeri ve çarşı gibi yerler konusunda kat malikleri oy birliği ile karar alınmış olmalı,
2. Hafta Sonu ve Tatil Çalışma Ruhsatı Alma
Hafta sonu tatili çalışması izin belgesi almak isteyenlerin gerekli belgeleri getirmeleri halinde izleyen işgünü izin belgeleri verilir.
Gerekli Belgeler:
- Ruhsatların bir fotokopisi
- 1 Adet fotoğraf
- Damga pulu
Daha Önce İzin Belgesi Varsa
Eski belge sahiplerinin cezalı duruma düşmemeleri için her yılın Ocak ayında başvurmalarında yarar vardır. Bir önceki belgenin aslı, fotokopisi ve damga pulu ile başvurmaları gerekmektedir.
Hafta sonu tatili ve Ulusal bayram günlerinde izne tabi olmayan, (izin almadan çalıştırılabilecek) :
Tiyatro ve konser salonları, kahvehaneler, lokantalar, kulüp ve lokaller, turistik, hediyelik ve hatıra eşya satan yerler, fotoğraf stüdyoları, hastaneler, eczaneler, matbaalar, kütüphaneler, gazete bayileri, doktorlar, oteller, sinemalar, liman, iskele, istasyon ve gümrük şirketleri, dispanserler ve müzeler. İşyerlerinin 2464 sayılı Belediye Gelirleri kanununun 58. ve 60. maddeleri, 394 sayılı Hafta Tatili hakkındaki kanun gereğince Hafta tatili ve Ulusal Bayram günlerinde Belediyeden, açık bulunmaları için tatil günlerinde çalışma ruhsatı almaları mecburidir.
Hafta sonu çalışma ruhsatı talebinde bulunanlardan, belirlenen hafta sonu çalışma ruhsatı harcından ayrı olarak yıllık-belediye hizmetlerine katılım payı ücreti tahakkuk ve tahsil olunur.
3. İlan ve Reklam Vergisi Levhası Alma
İlan ve Reklâm Vergisi mükellefi İlan ve Reklâmı kendi adına yapar veya yaptıran gerçek veya tüzel kişilerdir.
İlan ve Reklâm vergisi beyannamesi, İlan ve Reklâm işinin mükelleflerce yapılması halinde, ilan ve reklâmın yapılmasından önce mükellefi tarafından; İlan ve Reklâm işinin, bu işi devamlı meslek olarak yapanlar tarafından yapılması halinde ilan ve reklâm işini yapanlar tarafından; ilan ve reklâmın yapıldığı ayı takip eden ayın 20. günü akşamına kadar verilir.
İlan ve Reklâm vergisi, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunundaki sınırlar içinde Belediye Meclisince belirlenen tarifeye göre alınır.
İlan ve Reklâm vergisinin m2 üzerinden yapılan hesaplarında yarım metrekareye kadar olan kesirler yarım metrekareye, yarım metrekareyi aşanlar ise bir metrekareye tamamlanır.
Bir yüzeyde yapılan ilan ve reklâmlarda yazı ve resmin kapladığı alan dikkate alınır.
Çok cepheli ilan ve reklâmlarda metrekare hesabı her cephe için ayrı ayrı hesaplanır İlan ve reklâm vergisi, ilk defa mükellef olunmasında beyanname verme süresi içinde peşin olarak; önceden mükellefiyeti devam edenler için Nisan ve Ekim aylarında iki eşit taksitte ödenir. Süresi içinde ödemeyen ilan ve reklâm vergisi 6183 sayılı yasa gereği gecikme cezası ile birlikte tahsil edilir. 2006 yılı Mart ayından itibaren tespit edilen aylık gecikme cezası %2,5 dır.
İlan ve Reklâm vergisi beyannamesi için; mükelleflerin nüfus cüzdanı fotokopisi (şahıslar için), şirket sözleşmesi fotokopisi (şirketler için), vergi levhası fotokopisi, çevre temizlik vergisi ödeme makbuzu fotokopisi, ilan ve reklâmın konulduğu yerin adresi (mahalle, cadde ve sokak numarası, bina numarası), mükellefin işyeri adresi (mahalle, cadde ve sokak numarası, bina numarası, işyeri numarası) mükellefin ikametgâh adresi (mahallesi, cadde ve sokak numarası, bina numarası, konut numarası), bağlı olduğu vergi dairesi ve sicil numarası, yapılan ilan ve reklâmın cinsi, ebatları, sayısı, ışıklı veya ışıksız olduğuna dair bilgiler ve ilgili yıl için tespit edilen miktarda Damga pulu ile birlikte Belediye Gelir servisine başvurmaları gerekir.
Eğlence vergisinin sorumlusu, eğlence yerlerini işleten gerçek ve tüzel kişilerdir.
Ulusal Bayramlar ve tarihi özellik taşıyan günler için ve kültürel, sosyal, turistik ve ekonomik amaçlar için belediyeler özel idareler, genel bütçeye dahil daireler tarafından düzenlenen ve kazanç amacı gütmeyen tören, şenlik, müsabaka, gösteri, balo, temsil ve benzeri faaliyetlerle kongre, konferans, fuar, festival, şenlik, sergi ve benzeri faaliyetler ile eğitim ve öğretim kuruluşları ile okul dernekleri, kamu yararına çalışan dernekler, ordu evleri, askeri gazinolar ve askeri dinlenme tesislerinde düzenlenen şölenler, spor toto oynanması gibi faaliyetler eğlence vergisinden muaftır.
Eğlence vergisi biletle girilen yerlerde bilet bedelinin (eğlence vergisi dışındaki kısım) %10'dur. Bu oran sirk, lunapark, çalgılı bahçelerde ve müşterek bahislerde %20 uygulanır. Biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinde günlük 5,50- YTL'dir.
Eğlence vergisi, bilet bedellerine eklenmek suretiyle hesaplanır. Bu biletler damgalanarak peşin olarak tahsil edilir. Müşterek bahislerde her aya ait vergi takip eden ayın 20. günü akşamına kadar ödenir. Biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinde her aya ait vergi takip eden ayın 20. günü akşamına kadar ödenir.
4. Emlak Vergisi Beyannamesi
İşyeri, mesken, depo, fabrika, hastane, okul vs için doldurulan emlak vergisi beyannamesi beyannameyi dolduran kişiye ait bilgiler, tapu ile ilgili bilgiler bulunur. Emlak vergisi 1. taksiti Mart, Nisan, Mayıs aylarında, 2. taksiti Kasım ayı içinde olmak üzere iki eşit taksitte ödenir.
5. Çevre Temizlik Vergisi Beyannamesi
Çevre Temizlik vergisi beyannamesi vermek için, mükelleflerin tapu fotokopisi (mal sahipleri için) kira sözleşmesi (kiracılar için) yapı kullanma izni, konut bildirim formu (muhtardan - yapı kullanma izni yoksa) nüfus cüzdan fotokopisi, binanın adresi (mahallesi, cadde ve sokak numarası, bina numarası, konut veya işeri numarası) Emlak vergisi sicil numarası mükellefin ikametgah ve işyeri numarası, ve ilgili yıl için belirlenen tutarda damga pulu ile Belediye Gelir servisine başvurması gerekir. Çevre Temizlik vergisi beyannamesi, Belediye Gelir servisinde bilgisayar ortamında ücretsiz olarak doldurulmaktadır.
Çevre Temizlik Vergisi beyannamesi şehir suyu kullanan konutların dışındaki mükellefler için, mükellef olunduğunda bir defa verilir. Takip eden yıllarda binayı kullanan değişmediği sürece yeniden beyanname verilmez.
Çevre Temizlik Vergisi, birinci taksiti Mart - Nisan - Mayıs aylarında, ikinci taksiti Kasım ayında olmak üzere iki eşit taksitte ödenir. Dileyen mükellef birinci taksit döneminde veya daha önce tümünü de ödeyebilir.
Çevre Temizlik vergisini zamanında ödemeyen mükelleften geciken her ay için 6183 sayılı kanuna göre belirlenen gecikme oranında gecikme cezası ödemek zorundadır
SOSYAL GÜVENLİK 1
C. TACİRİN SOSYAL SİGORTALAR KURUMUNA KARŞI SORUMLULUKLARI
- İşyeri Bildirgesi Düzenleme
İş yerinde sigortalı çalıştıran işveren, yükümlü olduğu “İşyeri Bildirgesi”ni, iş yerinin kurulu olduğu bölgedeki üniteye (Sigorta müdürlüğüne) vermek zorundadır.
İş yeri bildirgesi ilgili üniteye verildikten sonra her iş yerine kurumca (Sosyal Sigortalar Kurumu) “Mahiyet Kodu”, “işkolu Kodu”, “Ünite Kodu”, “Sıra Numarası”, “İl Kodu”, “İlçe Kodu”, “Kontrol Numarası” ve varsa “Aracı Numarası”nı ihtiva eden bir sicil numarası verilir ve bu numara işverene bildirilir. Mahiyet kodu, resmi sektöre bağlı devamlı iş yerleri için (1), özel sektöre bağlı devamlı iş yerleri için (2), resmi sektöre bağlı geçici veya mevsimlik iş yerleri için (3), özel sektöre bağlı geçici veya mevsimlik iş yerleri için (4), avukat ve noter toplulukları için (5), yurtiçi toplulukları için (6), yurt dışı topluluk işyerleri için (9) rakamları yazılır.
1.1.1. Bildirgeye Eklenecek Belgeler
İş yeri Bildirgesi ile birlikte verilecek diğer belgeler şunlardır:
· T.C kimlik numarasını gösteren nüfus cüzdanı örneğini,
· İkametgâh belgeleri ile imza sirkülerini,
· Kayıtlı oldukları meslek kuruluşlarından alacakları belgeleri,
· Tüzel kişilerde hükmi şahsiyetin tescil edildiği Ticaret Sicil Gazetesi ile imza sirkülerini,
· İş yeri açmak için aldıkları ruhsat örneğini,
· Bağlı bulundukları vergi dairesinin adını ve vergi hesap numarasını gösterir bir belgeyi,
· Adi ortaklıklarda tüm ortakların onaylı T.C kimlik numarasını gösteren nüfus kayıt örneklerini ve ikametgâh belgelerini,
· İşveren vekillerinin noterden onaylı vekâletnamelerini ve imza sirkülerini,
· Defter ve belgelerini düzenleyen ve 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik kanununa göre yetki almış bulunan serbest muhasebecilerinin veya serbest muhasebeci mali müşavirlerinin ilgili meslek kuruluşu tarafından onaylanmış belgesini,
· Diğer kanunlar uyarınca tutmak zorunda oldukları defterlerin türünü gösteren resmi nitelikteki belge.
- İşe Giriş Bildirgesi Düzenleme
İşverence işe alınacak sigortalılar için nüfus cüzdanlarına göre üçer nüsha ve fotoğraflı olarak düzenlenecek örneği Ek:2 de bulunan “Sigortalı İşe Giriş Bildirgesi” sigortalı işe başlatılmadan önce ilgili üniteye doğrudan verilir veya iadeli taahhütlü olarak gönderilir. “Sigortalı İşe Giriş Bildirgesi”ne ünite tarafından genel evrak tarih ve giriş numarası verilir. “Sigorta Sicil Numarası”, işverenlerce ilk defa bildirilen her sigortalıya kurumca “İl Kodu”, “Ünite Kodu”, “Tescil Yılı” ve “Sıra Numarası”nı ihtiva eden 13 haneli bir sigorta sicil numarası verilir. Bu numara Kurum kayıtlarına işlenerek işverene ve sigortalılara bildirilir. Sigortalı bir işçi yeni bir işe girdiğinde durumunu ilgili üniteye bildirmek için e-bildirge ile “Sigortalı Tekrar İşe Giriş Bildirgesi”ni internet üzerinden bildirebilir. Ancak ilk işe giriş bildirgesi elden verilmelidir. İşveren ve varsa aracı tarafından “Sigortalı İşe Giriş Bildirgesi”nin Kanun’un 9’uncu maddesinde öngörülen sürelerde Kurum’a verilmemesi halinde, Kanunun 140’ıncı maddesinin (b) bendine göre işlem yapılır.
- Aylık Ücret Bordrosu
506 Sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu’nda ücret bordrosu ile ilgili doğrudan bir düzenleme yer almamaktadır. Ancak bu kanuna göre hazırlanarak yürürlüğe konulan Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinde ücret tediye bordrosunun taşıması gerekli bilgilere yer verilmiştir.
Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 26. maddesine göre; diğer kanunlara göre defter tutmak mecburiyetinde bulunmayan işverenler, kuruma verdikleri aylık prim ve hizmet belgesinde yazılı olanları doğrulayıcı nitelikte olmak üzere aylık ücret tediye bordrosu düzenlemekle yükümlüdürler. Bu yönetmeliğe göre; "Aylık ücret tediye bordrosunda;
a- İşyerinin sicil numarası,
b- Bordronun ilişkin olduğu ay,
c- Sigortalının adı, soyadı,
d- Sigortalının T.C. kimlik numarası,
e- Sigortalının sigorta sicil numarası,
f- Ücret ödenen gün sayısı (ücret aylık olarak ödenmiş ise gün sayısı 30 gündür),
g- Sigortalının ücreti (aylık, haftalık, gündelik, saat veya parça başı ücreti),
h- Ödenen ücret tutarı,
Ücretin alındığına dair sigortalının imzası, hususlarının bulunması zorunludur.
Yukarıda belirtilen hususların tümünü ihtiva etmeyen ücret tediye bordroları geçerli sayılmaz. Ücretlerin ve diğer ödemelerin makbuz mukabilinde veya banka aracılığı ile yapılması halinde ücret tediye bordrosunda imza şartı aranmaz."
Tehlike sınıfları farklı olan işyerlerinde çalışan sigortalıların aylık ücret tediye bordroları işverence ayrı ayrı düzenlenir
- Aylık Prim ve Hizmet Bildirgesi
- Vizite Kağıdı
- E Bildirge
SOSYAL GÜVENLİK 2
D. TACİRİN BAĞ-KUR’A KARŞI SORUMLULUKLARI
- Bağ-Kur’a Giriş İşlemleri
T.C. Anayasası “Herkes sosyal güvenlik hakkına sahiptir” ilkesini benimsemiştir. Türkiye’de memurların sosyal güvenlik kurumu Emekli Sandığı, işçilerin sosyal güvenlik kurumu ise Sosyal Sigortalar Kurumudur.
Giriş Bordrosunun Düzenlenmesi
Bağ-Kur Kanununun 24. Maddesine göre sigortalı sayılanların tamamı Bağ-Kur’a kayıt olmak zorundadır. Bu kanuna göre sigortalı sayılanlar, sigortalı sayıldıkları tarihten itibaren üç ay içinde kuruma başvurarak, kurumca hazırlanan giriş bildirgesini doldurarak kayıt ve tescillerini yaptırmak zorundadırlar. Bu konuda meslek kuruluşları, vergi daireleri, belediyeler Bağ-Kur’a yardımcı olurlar. Bu süre içerisinde başvuruda bulunmayanlar kurumca otomatik olarak kayıt ve tescil edilirler. Sigortalı Bağ-kur’dan bir giriş bildirgesi alıp doldurduktan sonra Bağ-Kur’a vermekle giriş işlemi yapılmış olur.
Basamak Seçme
Sigortalı sigortalılığının başladığı tarihte 50. madde belirtilen aylık gelir basamaklarından dilediğini seçer ve en geç üç ay içine kuruma vereceği giriş bildirgesi veya dilekçesinde yazılı olarak bildirirler. Sigortalının ödeyeceği primler ve bağlanacak aylıkların hesabında tespit edilen basamak göstergeleri her yıl bütçe kanunu ile kabul edilen kat sayı ile çarpılması suretiyle bulunacak tutarlar esas alınır.
Basamak Yükseltme
İlk beş basamakta, basamak yükseltme her yıl sonunda kurum tarafından sigortalının isteğine bırakılmaksızın kendiliğinden yapılır. Altıncı basamaktan sonra ise bulunduğu basamakta iki tam yılını doldurmadıkça yazılı talepte bulunmadıkça ve sıra dışında basamak yükseltilemez.
Primleri Ödemek
Sigortalı prim borçlarını ilgili ayın sonuna kadar kuruma ödemek zorundadır. Primler süresi içinde tam ödenmezse, ödenmeyen kısmına sürenin bittiği tarihten başlayarak kanunla belirtilen gecikme zammı ödenir. Gecikme zammı, sadece prim alacaklarına uygulanır ve borç ödeninceye kadar devam eder. Dava ve icra soruşturması başlamış olsa bile primlerin ödenmemiş kısmı için gecikme zammı tahsil edilir.
E. İŞ-KUR, ÇALIŞMA VE SOSYAL GÜVENLİK BAKANLIĞI İŞLEMLERİNİ YAPMAK
E. İŞ-KUR VE ÇALIŞMA MÜDÜRLÜĞÜNE KARŞI SORUMLULUKLAR
- Bölge Çalışma Müdürlüğüne Karşı Sorumluluklar
A. İşyeri Bildirgesi
İş veren örneği kurumda hazırlanacak bildirgeyi, sigortalı çalıştırmaya başladığı tarihten itibaren bir ay içinde kurumu ilgili teşkilatına vermekte veya taahhütlü göndermekle yükümlüdür.
İşverene bildirgenin alındığına dair bir belge verilir,veya taahhütlü olarak gönderilir.
Bildirgenin verilmemesi veya geç verilmesi bu konuda belirtilen hak ve yükümlülükleri kaldırmaz.
Sigortalı çalıştırılan bir işçinin veya işyerinin başka bir işverene devir olunması halinde de yeni işveren bildirge vermekle yükümlüdür. Bu işlerde çalışan sigortalıların hak ve yükümlülükleri devam eder. İş yeri bildirgesi iki nüsha düzenlenir. Kurumca işyerine bir sicil numarası verilir, işyeri sicil numarası ile birlikte işyerinin tehlike sınıfı da belirlenir. Kurum ile ilgili yazışmalarda bu sicil numarası kullanılır.
İşyeri bildirgesinde bulunması gereken bilgiler;
· İşyerinin unvanı ve adresi,
· Çalıştırılan işçi sayısı,
· Çalışma konusu,
· İşçilerin çalışmaya başladığı tarih,
· Teslim tarihi,
· İşverenin adı, soyadı, adresi, imzası.
B. Ek-1 (İşçi Bildirim Listesi)
İşveren iş yerinde sigortalı olarak çalıştırmaya başladığı hizmet erbabını Ek-1 işçi bildirim listesi ile bağlı bulunduğu Bölge Çalışma Müdürlüğüne bildirmek zorundadır.
Bu bildirgede şu bilgiler yer alır;
İş yerinin;
· Unvanı,
· Adresi,
· Bölge çalışma müdürlüğünde işlem gördüğü dosya no,
· İş yerinin sigorta sicil numarasına ait bilgiler.
İşçinin;
* Adı-soyadı, * Üye olduğu sendika,
* Baba adı, * Bağlı bulunduğu sosyal güvenlik kuruluşun adı,
* Doğum yeri ve tarihi, * SSK sicil numarasına ait bilgiler.
* İşe giriş tarihi ,
- İş-Kur
- Kıdem ve İhbar Tazminatı
TİCARET SİCİLİ İŞLEMLERİ
F. TACİRİN TİCARET SİCİLİNE KARŞI SORUMLULUKLARI
- TTK’ ya Göre Tacirin Sorumlulukları
- İlan işlemi
FATURA VE İRSALİYE
A. VUK’ DA YER ALAN BELGELERİ DÜZENLEMEK
- Fatura
Fatura, mal veya hizmet satan işletmelerce düzenlenen, söz konusu mal veya hizmetin karşılığı olarak alıcıların ne tutarda borçlandıklarını gösteren bir ticari belgedir.
Faturayı düzenlemek mal veya hizmeti satanın görevi iken mal veya hizmet satın alan alıcı da faturayı istemek ve almakla görevlidir. Fatura en az iki nüsha düzenlenir. Bunlardan bir nüsha alıcıya verilir. Diğer nüshaları işletmede kalır. Faturalar mürekkepli kalemle, kopya kurşun kalemi ile veya makine ile yazılır.
Faturanın tanımında; alıcının borçlandığı tutarı gösterdiği söylenmişti. Alıcının söz konusu faturadan doğan borcunu fatura düzenlendiği anda ödemesi durumunda kesilen fatura kapalı fatura olarak adlandırılır. Fatura bedelinin faturanın düzenlendiği anda ödenmeyip, sonradan ödeneceği durumlarda kesilen fatura da açık fatura olarak adlandırılır. Bir faturanın kapalı veya açık fatura olduğunu gösteren unsur faturayı düzenleyenin kaşesinin ve imzasının fatura üzerinde bulunduğu yerdir. Kapalı fatura düzenlenmek isteniyorsa; faturayı düzenleyenin kaşesi ve imzası faturanın alt tarafındadır. Açık fatura düzenlenmek isteniyorsa faturayı düzenleyenin kaşesi ve imzası faturanın üst tarafındadır
1) Alış Faturası
2) Satış Faturası
3) Hizmet Faturası
Hizmet işletmelerinin düzenlemiş oldukları faturadır.
- Sevk İrsaliyesi
Mallarla ilgili bilgilerin olduğu ve fatura numarası yazılacak irsaliyedir. Malın alıcıya teslim edilmek üzere satıcı tarafından taşındığı veya taşıttırıldığı hallerde satıcının, teslim edilen malın alıcı tarafından taşıttırılan mallar için sevk irsaliyesi düzenlemesi ve taşıtta bulundurulması şarttır.
1) Alış İrsaliyesi
2) Satış İrsaliyesi
3. İrsaliyeli Fatura
Mal ve hizmet karşılığında fatura düzenlemek mecburiyetinde olan işletmeler; malın tesliminde veya hizmetin yapılmasında sevk irsaliyesi düzenlerler. Daha sonra en geç on gün içinde de fatura düzenlerler. Bunun yerine iki belgeyi aynı anda düzenlemek veya iki belge yerine bir belge düzenlemek isteyebilirler. Böylece sevk irsaliyesinden sonra fatura düzenleme yükümlülüğünü de derhal yerine getirmek isteyen işletmeler; iki belgeli tek belgede düzenleyebilirler. İşte sevk irsaliyesi ve fatura yerine geçen ve sevk irsaliyesi ve fatura bilgilerini içeren belge irsaliyeli faturadır.
Malı veya hizmeti satan işletmeler tarafından irsaliyeli fatura en az üç nüsha olarak düzenlenecektir. Üç nüshadan az düzenlenen irsaliyeli faturalar düzenlenmemiş sayılır. İrsaliyeli faturanın iki nüshası mutlaka malı taşıyan araçta bulundurulacaktır. Bu durumda ayrıca sevk irsaliyesi düzenlenmesine gerek yoktur. Zaten bu özellik irsaliyeli faturanın altına “bu belgenin sevk edilen malla birlikte bulunması halinde ayrıca sevk irsaliyesi aranmaz” ifadesi yazdırılarak belirtilir.
İrsaliyeli fatura kullanmak isteyen işletmeler, dönem başında irsaliyeli faturalarını bastırıp, dönem sonuna kadar kullanmak zorundadırlar. Hesap dönemi için de irsaliyeli fatura uygulamasından vazgeçemezler. söz konusu dönem içinde ayrı ayrı fatura ve sevk irsaliyesi de kullanamazlar. Ayrıca hesap dönemi içinde de irsaliyeli fatura uygulamasına geçilemez.
İrsaliye malların taşınması sırasında malla ilgili bilgilerin bulunduğu bir ticari belgedir. Bu belge taşıma irsaliyesi ve sevk irsaliyesi olmak üzere iki türlü kullanılır.
4. Taşıma İrsaliyesi
Ücret karşılığında eşya nakleden bütün gerçek veya tüzel kişiler naklettikleri eşya için V.U.Kanunu’nun 209. maddesindeki yazılı bilgilerle sürücünün ad ve soyadı ve aracın plaka numarası ihtiva eden ve seri numarası dahilinde teselsül eden irsaliye kullanmak mecburiyetindedir.
- Sigorta Poliçesi
Sigorta poliçesi sigorta akdinden sonra ona dayanılarak verile tek taraflı bir belgedir. Sigorta sözleşmesi, sigortalının teklifi, sigortacının kabulü ve sigorta priminin ödenmesiyle yürürlük kazanır.
Sigortalının menfaatini ihlal eden tehlikenin gerçekleşmesi halinde tazminat vermeyi veya sigortalının hayatında meydana gelen belli olaylar zerinde ödemede bulunmayı taahhüt eder.
Sözleşme ile her iki taraf, birbirlerine karşılıklı olarak edim yükümlülüğü altına girer. Sigorta sözleşmesini (poliçe) öteki sözleşmelerden ayıran özellik, sigortacının edim yükümlülüğünün gelecekte belirli olmayan olgulara(sigorta edilen menfaatin tehlikeye maruz kalmasına) bağlı olmasıdır.
Sigorta sözleşmesinin geçerli bir sözleşme olabilmesi için tarafların; teminat altına alınmak istenen riziko, sigorta konusu, sigorta bedeli, sigorta şartları ve prim üzerinde mutabık kalmaları gerekmektedir.
FATURA YERİNE GEÇEN BELGELER
- FATURA YERİNE GEÇEN BELGELERİ DÜZENLEMEK
- Gider Pusulası
Birinci ve ikinci sınıf tüccarlarla, defter tutmak zorunda olan serbest meslek sahiplerinin ve defter tutmak zorunda olan çiftçilerin;
* Kazançları götürü olarak tespit olunan tüccara,
* Kazançları götürü olarak tespit olunan serbest meslek erbabına,
* Vergiden muaf esnafa,
yaptırdıkları işler veya onlardan satın aldıkları mal için düzenleyip, yukarıda adı geçen mükelleflere imza ettirdikleri fatura hükmünde bir belgedir.
Gider pusulasında en az şu bilgilerin bulunması zorunludur:
1- Gider pusulası ibaresi,
2- Maliye Bakanlığı veya noter tasdik mührü şekli,
3- Yaptırılan işin veya satın alınan malın bedeli, tevkif edilen vergi oranı ve net tutarı,
4- Malı satın alan veya işi yaptıranın adı, soyadı, varsa ticaret unvanı, vergi dairesi, hesap numarası ve adresi,
5- Seri ve müteselsil sıra numarası ve düzenleme tarihi,
6- Düzenleyenin imzası.
- Müstahsil Makbuzu
Birinci ve ikinci sınıf tüccarlar ile defter tutmak zorunda olan çiftçiler gerçek usulde vergiye tabi olmayan çiftçilerden satın aldıkları malların bedelini ödediklerinde iki nüsha olarak düzenledikleri, birini imzalayarak satıcı çiftçiye vermeye ve diğerini ona imzalatarak almaya mecbur oldukları belgedir.
Müstahsil makbuzunda;
a. Makbuzun tarihi,
b. Malı satın alan tüccar veya çiftçinin soyadı, adı, unvanı ve adresi.
c. Malı satan çiftçinin soyadı, adı, ikametgah adresi,
d. Satın alınan malın cinsi miktarı ve bedeli
yer alır. Müstahsil makbuzları seri ve sıra numaralı olur.
Mal tüccar veya çiftçi adına bir adamı veya aracı tarafından alındığında makbuz bunlar tarafından tanzim ve imza olunur. Müstahsil makbuzun tüccar veya alıcı çiftçi nezdinde kalan nüshası fatura yerine geçer.
G.V.K' nun 94. maddesine göre Ticaret borsalarında tescil ettirilerek satın alınan zirai mahsuller için % 2, hayvanlar ve bunların mahsulleri ile kara ve su avcılığı mahsulleri için % 1, Ticaret odalarında tescil ettirilmeden satın alınan zirai mahsuller için % 4, hayvanlar ve bunların mahsulleri ile kara ve su avcılığı mahsulleri için % 2 G.V. stopajı ve bunun % 10'u fon ayrılır. Ayrıca, müstahsil için % 1 oranında Bağ-Kur primi kesintisi yapılır.
Zirai faaliyet kapsamında, orman idaresine veya orman idaresine karşı taahhütte bulunan kurumlara yapılan orman ağaçlandırması, bakımı, kesimi, ürünlerin toplanması, taşınması ve benzeri hizmetlerde stopaj oranı % 2, diğer hizmetlerde % 4'dür.